dag 1 van 4 Frans-Duitse dagen door de noordelijke Vogezen

25 mei 2018 - Rott, Frankrijk

vandaag waren we eigenlijk beide vóór de ingestelde wektijd ontwaakt en hebben we gezamenlijk (néééhéééé niet Frans) ontbeten met warme broodjes, een gekookt eitje en voor mij een glaasje Jus d'Orange.

Ondertussen was de Nederlandse temperatuur al aardig opgelopen en voor dat we daadwerkelijk aan onze aanrij-route waren begonnen getuigde het zeet op ons voorhoofd al van het heerlijke weer wat ons te wachten stond.

Via Maastricht richting Luik België in om tot aan het Duitse Landstuhl de snelweg te pakken was geen verkeerde keus bleek later. Diverse andere reisgenoten hebben de heenreis vanuit Nederland in twee delen met een overnachting gedaan. Uitschieter was een motorrit van 11 uur totaal zonder overnachting, daar neem ik mijn pet eehhhhh helm voor af. (wij hebben inclusief pauzes er een kleine 6 uur over gedaan)

Heerlijk ontspannen

over de snelweg met hier en daar door wegwerkzaamheden heen gesuisd met diverse snelheden, variërend van 60, 70, 80, 100, 120 en 130 km. Landstuhl tanken en daar de route oppikken om een dikke twee uur later te arriveren in het Noordfranse Rott bij een uitstekend hotel, gebouwd in 2014 en zeer modern en luxe te noemen.

Wij zijn het Frans niet machtig maar de mensen in het hotel wel het Duits, dat scheelt gebarentaal, handen- en voetenwerk voor communicatieve doeleinden.

Het dinér, geserveerd om half acht was niet helemaal je van het, maar goed, dat is een klein minpuntje voor een anderszins meer dan geslaagde motordag. Wel één schrikmomentje mogen meemaken..... het voorwiel schoof weg doordat er gravel in een bocht lag, maar dat resulteerde gelukkig niet in een vallen-en-opstaan-situatie.

Ook bij deze zoveelste Motoplus Lezersreis, veel bekende gezichten van vorige reizen en een aantal nieuwe, dus we kunnne weer bijkletsen en opnieuw kennismaken......

en nu............zzzzzzsssslllaaaapppeeenn

groet,

Gerard en Roos-Marie

Foto’s

1 Reactie

  1. Petra:
    25 mei 2018
    Ben blij dat jullie niet onderuit zijn gevallen en dat jultieme geen handen en voeten werk hoeven te doen. Ik lees dit nu en mijn buik kriebelde weer om me zo vrij als een vogel te voelen morgen ga ik een flinke rit op de scooter doen maar motor blijft toch mijn droom. Dikke kus je collega'tje Petra