once upon a time

vanmorgen heerlijk uitgeslapen, beetje rustig ontbeten en even in ochtendtenue alle spullen gereed gemaakt voor inladen in de auto. Nog even wachten tot 11:00 uur om een aangekondigd bloemetje op te halen en dan kunnen we. Arcen here we come. Een invasie van drie voertuigen, Gerard en Yvonne op de "K", Roos-Marie solo in de Clio en Jos met Collin en Manuel in de Captur. Ondertussen constant in verbinding met Yvonne op de "K" via portofoon. lang leve de moderne techniek.

Al eerder was besloten om de hele trip van huis naar Arcen via secundaire (lees: Niet-Snel)weg te gaan doen. Met mij, K en Yvonne voorop heb ik gekozen voor de optie bochtige wegen en de navigatie stuurde me door Duitsland heen om op die manier met genoeg bochten in Arcen te komen. Meerdere malen is gevraagd door mij aan Yvonne of er een pauze nodig was, Yvonne checkte op haar beurt met Manuel via porto en nee, géén pauze nodig. dus een trip die via snelweg een kort uur is werd via Duitsland met max 100 km per uur 2 uur non-stop.

Inchecken ging ook soepeltjes, slagboom openen met vooraf toegestuurde key-cards was al voldoende. huisje zag er netjes, ruim, schoon en gewoon toppie uit. dus hup, auto's leeg maken, met de diverse bagagedelen naar de daarvoor bestemde kasten, koelkast, vriezer, slaapkamers en badkamers. maar dat alles in relax-modus, het is tenslotte vakantie..........toch ?

even rustig het terrein verkennen is volgende stap en eigenlijk is er, omdat we allemaal al eens eerder hier op dit park waren, er niet zo gek veel veranderd ten opzichte van vroeger. wat bij de een langer is geleden dan bij de ander. maar de herinnering blijft, voorla de mooie en mooiste. Nu dacht Jos dat het lopen naar de campingsuper best te doen was, samen met Yvonne en Manuel. wij kozen echter voor de auto, iets met vakantie-modus of zo. Zoals te verwachten was, was de campingsuper uiteraard te duur, maar we wilden toch echt vaatwastabletten hebben, want zonder heb je niets aan een vaatwasser.......gemak dient de ehhhhh vakantie-mens hahaha. de terugweg werd voor Yovonne en Manuel lpen, hoe romantisch de jeugdigen onder ons kunnen zijn, toppie .. Jos koos er voor om met de auto mee terug te rijden.

Ondertussen werd het ook langzaam etenstijd en heb ik langzaamaan een aanvang gemaakt met de bereiding er van. bij het avondeten werd de dag nog even besproken en komen we eigenlijk tot de conclusie dat alles bij elkaar opgeteld gewoon een relaxte dag, een relaxte week gaat zijn.

Nog even badderen, maar met twéé in een éénpersoons bad, dat gaat toch niet echt zo soepeltjes .....of zou dat de omvang van onze persoonlijkheden zijn ???

anyway, ik zeg trustuh voor straks en morgen weer eens kijken wat we gaan doen met onze gast