dag 6 van 75 passen tour van Sauze d'Oulx - Italië naar Martigny - Zwitserland

een dag die net als alle andere gestart is met een lekker ontbijt in het restaurantgedeelte van het hotel, onder het genot van een bakkie koffie, eitje, broodjes. Bijna een vast ritueel aan het worden, klinkt saai maar is wel heel erg lekker.

Vandaag besloten de korte van twee routes te gaan rijden omdat in de lange route een stuk zit van onverhard terrein. Nu net even iets wat ik mijn motor niet aan wil doen, want daar is deze gewoon niet geschikt voor. Het is tenslotte géén allroad zoals de meeste medereizigers wel hebben, denk aan Ducati Multistrada, BMW GS-serie en Honda Africa Twin. de enige dame van het gezelschap rijd overigens op een heuse race machine, een BMW S 1000 RR.

Na het verzamelen van de spullen en checken op verloren voorwerpen kon de motor gestart worden en hoppa naar het Zwitserse land, vanuit Italië een klein stukje Frankrijk in en dan weer terug via Italië naar de Zwitserse grens. Mijn schouders deden in het begin een beetje vervelend maar gaandeweg kwam er weer meer beweging in en ging het wel, zijnde zeker niet soepel en ook niet pijnvrij. lang leve de paracetamol die ik van thuis meegenomen heb.

de route verliep best soepel tot dat een of andere f*cking Italiaanse madam met haar K&T fiat panda besloot om de kudde schapen die over de weg begeleid werden te gaan inhalen op een verkeerde plek met NUL overzicht en precies als ik op e voor haar verkeerde weghelft kom aanrijden met nog minder dan NUL uitwijkmogelijkheden. het is goed gegaan maar net en op het randje. ze kon rekenen op een paar scheldwoorden in het Nederlands van mijn kant, van haar kwam alleen maar 'Scusi'. binnen de 10 minuten ging het weer bijna fout, twee porsches die duidelijk met elkaar aan het strijden waren om het snelst de bocht pakken, op zich prima, maar doe dat dan niet met tegemoetkomend verkeer godverf*&^%##@..... resultaat was dat ik wéér mocht uitwijken, met mazzel mazzel mazzel weiland onder de banden. Ik ben overeind gebleven maar dat scheelde ook weer niet veel.

ik vind een engeltje op mijn schouder echt prima, maar ik moet niet gaan uit willen proberen of die ook zijn werk goed kan doen. Dus adres ingetikt van het hotel, de route laten voor wat het is en rechtstreeks naar het hotel toe so I can live to see an other day.

het hotel is van een heel ander kaliber dan de vorige, aan het randje van de bebouwing, een vierkant industrieel blok lijkt het wel, maar van binnen dan weer wel heel netjes en blijkbaar hebben ze er ook een hotel-opleiding in gehuisvest. In ieder geval kan ik mijn laptop er niet opladen, want dat staan de stekkerdozen weer niet toe. gelukkig hebben ze wel lekker snelle wifi..............

ik zeg tot morgen....

dit was mijn route https://www.relive.cc/view/vdORQ2gyPrv